*ความเดิมตอนที่แล้ว* พี่หมีตามตัวโบว์ที่กำลังไล่ตามผู้ชายอยู่ที่ญี่ป่วนให้ปิ๊กบ้าน แต่กลับโดนจับยัดกล่องทั้งคู่พอออกมาได้ก็เจอกับตัวการซะนี่!
แก! ไอ้ตัวการกล้ามากนะที่ยังโผล่หน้ามาอีก!
ข้าเองก็นึกไม่ถึงว่าพวกแกจะออกจากกล่องส้มสี่มิติมาได้
เอาล่ะ!ไหนๆก็ออกมาแล้วก็ตามข้ามาจะได้ไม่เสียเวลา
คิงจะพาหมู่เฮาไปไหนบ่ะได้! แล้วแห๋มอย่างคิงจับหมู่เฮายิหยังบะ!
ใช่!พวกเราไม่ยอมไปกับแกหรอก ชั้นยังไม่ได้พุ่งชนเป้าหมายก็อย่าหวังแม้แต่จะคิด
โฮ่!พวกแกอยากรู้จริงๆเรอะ งั้นก็ดูนี่ซะแล้วจะรู้เอง
ดีจ้า!
เฮ้ย!ไอ่นี่มันแรงงานต่างด้าวบะใจ้ก๋าหา!
นี่แกจะบ้าเรอะไง ชั้นไม่ได้มาญี่ป่วนเพื่อเป็นแรงงารต่างด้าวนะเฟร้ย!
บังอาจมาดูถูกเรานักอย่างนี้ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว
หึ ได้สิถ้าคิดจะสู้ก็เข้ามา ถ้าพวกแกชนะข้าจะยอมปล่อยพวกแกไปก็ได้ ฮีโธ่เอ๊ย~
แกพูดเองนะ งั้นมาดวลกัน!
ได้!รับนี่ไปซะแล้วมาสู้กัน!
"แต๊นนน~!!!"
เจ๊ยย! โยนไมโครโฟนมาทำไมเนี่ย
เอ๊า ไหนๆก็มาโอเกะกันแล้วจะให้แข่งอะไรล่ะ
มาๆๆๆ มาเลือกเพลง ใครที่ได้คะแนนสูงสุดจะเป็นผู้ชนะ
'หุๆๆๆๆ พวกแกพลาดแล้วที่มาแข่งร้องเพลงกับข้าคนนี้ ไม่รู้ซะแล้วว่าเมื่อก่อนข้ามีฉายาว่า"ไอ้หนุ่มลูกคอทองคำ"กวาดมาไม่รู้กี่เวที พวกแกเสร็จข้าแน่ คริ คริ'
เอาล่ะ เริ่มได้แล้ว
ข้าให้เจ้าเริ่มก่อนเลย หึหึ
เลิกแล้วค่ะ หนูเลิกกับเขาแล้วค่ะ เลิกแล้วค่ะ หนูเลิกกับเขาแล้วค่ะ อ๋อยังหรอกค่ะ ไม่คิดมีใหม่หรอกค่ะ
อะไรเนี่ย 56คะแนนเองเหรอ
เอาล่ะ ต่อไปก็ตาข้า
คิดถึงฉันสักครั้งเมื่อไม่ได้คิดถึงใคร ทำตัวตามสบายแล้วเจอกันในความฝัน มีเวลาดีๆก็บอกให้ฉันได้ฟัง ขอเธอแค่เพียงเท่านั้น ค่อยๆรักกันเบาเบา♥
วะฮ่าฮ่า5! ผลออกมาขนาดนี้แล้วจงยอมรับความพ่ายแพ้แล้วไปเป็นแรงงานบนเรือประมงซะ!
ยังหรอก!
คิงลืมไปละก๋าว่ามีฮาแห๋มโตย
เฮอะ!จะเอาด้วยงั้นเรอะ ตามสบายเพราะพวกแกไม่มีทางชนะข้าหรอก
พี่แหลงชัดคำเดียว คือคำว่ารัก แหลงได้เต็มปาก มันออกมาจากหัวใจ ♥ คำแหลงของพี่ซื่อ ซื่อ ซิง ซิง ใส ใส วานนุ้ยตอบให้ชื่นใจ ว่ารับรักพี่เหมือนกัน :)
โอ๊ววว พี่หมีร้องเพลงใต้ ชนะแน่ๆๆ
เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะชนะข้า อีกอย่างข้าก็ได้คะแนนเต็มเห็นๆอยู่ เลิกฝันไปได้เลย
ห๊ะ!!!
เฮ้ยยย!!เป็นไปได้ไงฟระ
หึ ที่ฮาชนะก่เพราะเพลงของคิงมันบะมีพลังน่าก่า
ถ้าคิงบ่เจื้อก่ลองผ่อ เพลงของคิงมีก้า♥ แต่เพลงของฮามีทั้ง♥ และ:) เพลงของฮาก่เลย"มีพลัง"เหนือกว่าเพลงของคิงน่ะก่ะ
ยอมฮับซะว่าคิงก๊าน แล้วปล่อยหมู่ฮาไปเหีย
หึ คงต้องเคารพการตัดสินสินะ ได้ ข้าจะรักษาคำพูดด้วยการปล่อยพวกเจ้าไป
เย้!!! แล้วเราก็เป็นอิสระ จากนี้ชั้นจะวิ่งต่อไปในทางของชั้นได้สบายๆแล้ว
เออ ว่าแต่ชั้นขออะไรอย่างนึงได้ไหม?
ได้สิ หากไม่เกินกำลังข้าก็จะให้เจ้าได้
คือ ขอแค่ชุดเสื้อผ้าที่มันดูเป็นผู้เป็นคนกว่านี้น่ะ ได้รึเปล่าล่ะ?
สบาย! รับไปซะ
ขอบใจมาก!
เอาล่ะ ถ้าบะมีอะหยังแล้ว หมู่เฮาก่ขอตัวก่อน
หึ ข้าจะจำไว้ว่าวันนี้"ไอ้หนุ่มลูกคอทองคำ"อย่างข้าถูกเจ้าหมีอู้เมืองล้มได้
โอกาสหน้าถ้าเราได้เจอกันอีกข้าจะไม่แพ้เจ้าแน่
ได้เลย หวังว่าจะมีวันนั้น
นี่จะร่ำลากันอีกนานไหม ไปกันเถอะพี่หมีหนูรีบ
เดี๋ยวก่อน! เจ้าบอกว่ากำลังตามหาคนที่ชื่อ ยามาดะ ทาคายูกิใช่ไหม
ช่ายยยยย เค้าน่ะเป็นคนพิเศษของชั้นเลยนะจะบอกให้
ข้าสามารถช่วยพวกเจ้าได้
อะจริงเด๊!
เจ้าสองคนจงเดินทางไปยังนทีแห่งไม้ ป่ามรณะที่ไม่มีวันกลับออกมาได้ ที่นั่นเจ้าจะพบกับต้นไม้ศักดิศิทธิ์แห่งตีนภูเขาไฟฟูจิ
จิตวิญญาณของต้นไม้นี้ล่วงรู้ทุกสิ่งบนโลก พวกเจ้าลองไปถามต้นไม้ดูสิเผื่อว่าจะช่วยได้
งั้นพวกชั้นจะรีบไปที่นั่นทันที ขอบคุณมาก นะ
ขอให้พวกเจ้าโชคดี
ไปกันเถอะพี่หมี
Let's GO!
ในที่สุดทั้งสองก็ได้เดินทางตามหาป้อจายไปด้วยกัน โดยที่ยังไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร โปรดติดตาม!
